Same Same, but diffrent

Hallo beste volgers,
Inmiddels zit ik hier al weer ruim 3 weken en heb ik een hoop meegemaakt na mijn laatste reisverslag.
Na het typen van het vorige reisverslag ben ik dus naar de olifanten gegaan, no riding only care. En het was GEWELDIG! Wat een ervaring. Ik kwam daar en werd als enige afgezet omdat de rest wel ging rijden. Samen met een familie die daar voor een week verbleven heb ik eten klaargemaakt voor de olifanten, sugar sticks gevoerd, samen in bad geweest en samen door het bos gelopen. Wat een geweldige beesten zijn het en wat een ontzettend mooie omgeving daar. Ik wilde eigenlijk niet meer weg, maar uiteindelijk werd ik toch weer opgehaald om terug naar de stad te gaan.
's Avonds zijn de 2 belgen en ik naar de Loco Elvis karaoke bar gegaan en daar kwamen we Eva (uit Nederland) tegen, kwam Manuela (zwisterland) met een vriendin langs en 2 duitsers die de belgen kende. een ontzettend gezellige boel en we hebben heerlijk cocktails gedronken en karaoke gezongen!
De volgende dag was helaas minder, waarschijnlijk iets verkeerds gegeten (..nee...geen hangover...). Toch ben ik samen met de 2 Belgen (vanaf nu noem ik ze maar bij naam: Elisabeth en Eef) met de minivan naar Pai gegaan. WAUW! wat een trip was dat. Een niet al te brede weg gaat kriskras door het bos en om de bergen heen. Ik heb in mijn hele leven nog nooit van zulke scherpe bochten gezien en zo'n snelle wisseling van hoogte meegemaakt. Natuurlijk reed de chauffeur heerlijk door en werden we met zn allen kotsmisselijk. De nodige medicatie en mijn gelukkige plekje voor in het busje zorgde er voor dat ik het overleefd heb. Pai is een klein dorpje richting de Burmese grens. Het wordt gezien als een hippie town omdat er veel hippies rondlopen, maar het dorp heeft zeker sfeer en gezelligheid met al zijn kleine restaurantjes/ bars en gastvrije mensen. Uiteindelijk zijn we inplaats van 1 dag daar 4 dagen gebleven.
We hebben een bungalow opgezocht net buiten de stad waar we gezamelijk konden slapen.
De volgende dag wilde we heel stoer (natuurlijk op het heetste moment van de dag) naar een waterval fietsen. Het was alleen ontzettend steil, heet en na een uur fietsen moesten we nog steeds 2 km verder.. We hebben een lift kunnen krijgen van een Thai met 2 chineze poppetjes (de meisjes waren in witte jurkjes en hoge hakken).
Daarmee zijn we naar de waterval gegaan..wat een afknapper was dat. Meer dan een pisstraaltje was niet zichtbaar en na een paar foto's zijn we dan ook vertrokken. 's avonds zijn we op een berg geklommen waar een tempel stond en waar we heerlijk genoten hebben van het uitzicht.
De dag daarop voelde we ons allemaal niet zo lekker en zijn we naar een resort gegaan met een hele grote relaxte en schone kamer om even goed bij te komen. Ik heb die dag dan ook niet veel gedaan.
De volgende dag hebben we nog rustig aan gedaan en zijn we 's avonds naar de canyon gelift en hebben daar doorheen gewandeld en de zonsondergang bekeken, wat een ontzettende mooie plek is dat!
Onze reis ging verder (nog verder naar de Burmese grens (noord/ west)) naar Mae Hong Son, een klein stadje die beroemd is door het grote meer temidden van de stad met 2 prachtige tempels. 's Avonds hebben we in het restaurant onder het genot van een Thais hapje en drankje genoten van de maansverduistering of tewel ' the bloodmoon'; een prachtig en bijzonder fenomeen.
Onze reis vervolgende naar Soppong (een plaatsje tussen Mae Hong Son en Pai) waar we naar de Cave Lodge zijn gegaan. Dit is een bekend begrip in het noorden van Thailand waar de Australier John zo slim is geweest om in the middle of nowhere een lodge te maken en trips aan te bieden naar omliggende dorpen en grotten. Veel backpackers ontmoet daar en we hebben dan ook een dagtrip gedaan door de droge jungle naar the Karen Village en naar een grot. Een lange, pittige trekking door bos, water, vlaktes en natuur, maar zeker de moeite waard.
De volgende dag hebben we van Soppong naar Pai gelift achterin een pick up truck, goedkoop en erg gezellig, tussen de plastic zakken vol met dode krekels en tussen onze bagage liedjes zingen en genieten van het uitzicht. Helaas ben ik daar wel mn mooie petje verloren.
In Pai hebben we heerlijk geluncht en daarna de helse tocht weer doorstaan naar Chiang Mai, welke eigenlijk wel meeviel.. misschien raak je opgegeven moment gewend aan achtbanen?
In Chiang Mai wilde we niet veel verder reizen dan nodig en hebben we tegenover een resort een kamertje kunnen bemachtigen, met zwembad!!
Heerlijk gezwommen en kwamen we Manuela weer tegen toen we 's avonds een drankje gingen doen in the rooftop bar.
De volgende morgen zijn Eef en ik naar Bor Sang gaan liften, een plaatsje die bekend staat om het maken van parasols en het bewerken hiervan. Maar ook om de zijde, katoen en andere textielwerken. Hier hebben we het hele proces kunnen volgen in de fabrieken en zijn we optijd terug gegaan zodat Eef en Elisabeth hun bus konden nemen naar Chiang Rai en ik de nachttrein naar Bangkok. Ja, het was zover.. na 2 weken samen te hebben gereisd en veel mooie ervaringen te hebben beleefd zijn we elk onze eigen weg gegaan.
De nachttrein was classic! Erg efficient en prima te doen. Helaas nauwelijks geslapen omdat ik het idee had dat we bij elke vaartvermindering er waren.
In Bangkok aangekomen was er voor de aankomende 3 dagen geen trein meer te boeken... Alles zat vol vanwege aankomend nieuwjaar (13 april).
Hierdoor heb ik een VIP nachtbus moeten boeken en me een dag vermaken in de stad. Ik ben naar de MBK markt gegaan en naar Luphini park; dit omdat de drukte van de stad me behoorlijk tegenviel na het mooie noorden. 's Avonds om 19:00 heb ik de bus gepakt naar het zuiden. Na 3 uur rijden kregen we een platte band en in plaats van wachten op hulp, zijn we met een snelheid van 40 km/h 4 uur lang doorgereden over de snelweg (super save met een volgeladen bus) tot we uiteindelijk ergens toch de band gingen wisselen.. Na 3 keer pauze te hebben gehad en nauwelijks geslapen te hebben kwamen we aan in Krabi (via Surathani). Het VIP-gedeelte van die hele nachtbus is me niet duidelijk geworden..
In Krabi moest ik weer de minivan pakken omdat we ergens op een zandvlakte in het bos stonden met een stuk of 10 bussen (HET busstation van Krabi). Ik ben naar Ao Nang gegaan, een plaats naast het strand en heb op 15 min. loopafstand een slaapzaal gevonden voor niet al te duur. Het is hier erg toeristisch en de grote weg door de stad is een soort lange boulevard met benzinepomp prijzen.
Het is hier wel weer even wennen omdat het zo anders is dan het noorden. Zowel de omgeving, de mensen als het klimaat en de gewoontes.
Vandaag heb ik gekayakt in de morgen. Ontzettend mooie natuur en door een mangrove bos met aapjes (die op de kano kwamen zitten).
Morgen ga ik weer mijn reis vervolgen naar Krabi town (wat minder toeristisch) en ik ben van plan om verschillende plekken in het
Zuiden te bezoeken voordat ik weer naar huis kom ;-).
Ik moet zeggen dat de eenzaamheid soms wel toeslaat hier. Waarschijnlijk omdat de meeste mensen hier al samen reizen en omdat ik de belgen toch een beetje mis ;-).
Verder is het hier heerlijk weer (37 graden) en ben ik benieuwd hoe het Thaise nieuwjaar (Songkran op 13,14 en 15 april) hier gaat zijn.

Veel liefs van mij!